پسری هستم خیلی کم حرف و روابط عمومی پایینی دارم. خیلی تلاش کردم که کم حرفیمو کم کنم ولی هر چقد تلاش کردم نشد اصلا چیزی به ذهنم نمیاد که صحبت کنم بعضی وقتها شده اینقدر به خودم فشار آوردم که توی جمع چیزی بگم ولی هیچی به ذهنم نمیومد و اعصابم خورد شده گاهی وقتها هم خانواده میگن یکم حرف بزن من در جوابشون میگم، چی بگم حرفی ندارم بزنم. حالا ازتون میخوام راهنماییم کنید چیکار کنم این ضعفمو برطرف کنم و بتوانم با بقیه ارتباط برقرار کنم؟

توان برقراری ارتباط با دیگران به دو عامل بستگی دارد:

یک عامل بیرونی

 یک عامل درونی

عامل درونی مربوط میشه به همون درونگرایی و برونگرایی آدمها که تا 70-80 درصدش ذاتی هست و زیاد نمیشه تغییرش داد فقط میشه تا حدی بهش انعطاف داد و معتدلترش کرد.

عامل درونی هم به محیط زندگی و تربیتی ما ارتباط دارد که می تواند از یک آدم درونگرای زیاد گاهی یک آدم فوق العاده اجتماعی بسازد یا به عکس از یک آدم برون گرا یک آدم درونگرا.

بنابراین می شود گفت نقش اکتساب و محیط زندگی در هر دو صورت خیلی مهم و تاثیر گذار است.

احتمالا شما شخصیتا آدم درونگرایی بودید و شرایط زندگی و محیطی هم که در آن زندگی کردید این درونگرایی را تشدید کرده است اما این به آن معنا نیست که تا همیشه باید منزوی باشید و ارتباطات محدودی داشته باشد.

تا به حال در کلاس های مکالمه زبان شرکت کرده اید؟ اگر شرکت کرده باشید یکی از راه های تقویت زبان آموزی را این می دانند که شما قسمتی از یک فیلم یا داستان را برای دیگران یا خودتان بلند بلند حتی اگر اشتباهات گرامری هم داشتید تعریف کنید.

یکی از راهکارهای عملی شما هم چیزی شبیه همین کار است.

گاهی اگر در جمع دوستان هستید و حرفی برای گفتن پیدا نمی کنید شروع کنید با هیجان یکی از آخرین فیلم هایی را که دیده اید یا داستان هایی را که خوانده اید یا یک خاطره و یا هر چیز دیگری که به ذهنتان می رسد را تعریف کنید. 

البته این کار باید فارغ از این باشد که خودتان، خودتان را ارزیابی کنید مثلا بگویید که کارم چقدر مسخره بود یا بقیه حوصلشون سر میره و ....

مگر وقتی همه با شما صحبت می کنند شما از کل صحبتهایشان خوشتون می آید؟ یا اطلاعات علمی و مهمی با شما رد و بدل می کنند؟!!

بنابراین شما هم باید هر چند تا مدتی به طور مصنوعی این کار را بکنید تا کم کم از لاک تنهایی و بی ارتباطی در بیاید.

سعی کنید دامنه افرادی را که با آنها دوست هستید را گسترش دهید.

سعی کنید وقتی دیگران صحبت و ارتباط را شروع می کنند به رفتارها و عملکردشان دقت کنید و در جاهای دیگر شما هم همان کارها را تکرار کنید و نگران عکس العمل دیگران هم نباشید.

همه ما در آغاز هر کاری همیشه ضعف هایی داشته و داریم باید قدم های اول را طی کنیم تا به اوج برسیم.